łysienie plackowate

Łysienie plackowate (łac. alopecia areata) – choroba skórna związana z łysieniem. Główną cechą tej choroby jest pojawianie się jak by plam w miejscu których występuje chwilowe lub całkowite wyłysienie. Dotąd nie ustalono do końca jaki jest mechanizm prowadzący do łysienia plackowatego. Wiadomo jednak że choroba ta związana jest z postawieniem się układu odpornościowego przeciw własnemu organizmowi. Choroba jest zazwyczaj dziedziczona, chociaż nie zawsze ponieważ geny które za nią odpowiadają mogą zostać zmutowane. Choroba ta może pojawiać się w każdym momencie życia, niestety jedna najczęściej atakuje już w dzieciństwie i często jest przyczyną wielu schorzeń psychicznych u nastolatków ponieważ jest to choroba którą nie łatwo jest zamaskować a jeszcze trudniej leczyć, a osoby młode mające jeszcze słabą psychikę często nie wiedzą jak mają coś takie potraktować. Postęp choroby może doprowadzić do całkowitego wyłysienia skóry głowy, brwi, rzęs i całkowitej utraty owłosienia. Gdy choroba ma bardzo duże nasilenie towarzyszą jej czasem także zmiany paznokciowe. U pacjentów posiadających łysienie plackowate stwierdza się polimorfizm czyli zróżnicowanie niektórych genów. Jest wiele specjalistycznych leczenia tej choroby które zazwyczaj wykonywane są w specjalnych salach zabiegowych, niestety zazwyczaj nie przynoszą one większych efektów. Odrost włosów jest zazwyczaj tylko częściowy. Naukowcy oraz ludzie dotknięci tą chorobą którzy byli leczeni na różne sposoby stwierdzili że najlepszą z wszystkich metod jest leczenie przy pomocy DCP lub innych alergenów kontaktowych.